Ciao Bloggisti,
Ik heb last van een beetje van Sicilië terugtrekking. Houd er rekening met me.
Dankzij een verjaardag van mijn ouders (dank mama en papa!), Keerde ik terug naar Sicilië voor een lang weekend. Er was een luchtvaartmaatschappij staking en mijn vlucht vertrok meer dan twee uur te laat. Het weer was verschrikkelijk. Ik huurde een auto en had een ongeval. Ik werd voortdurend verloren. Het deed er niet toe.
Op het moment dat ik reed naar de receptie en zagen het uitzicht, rook de Siciliaanse jasmijn, en had een glas wijn, ik vergat alles over het gedoe om er te komen. zoals mijn vriend Gina, ik ben al plotten mijn volgende Siciliaanse reis.
Een belangrijke reden voor mijn terugtrekking is Monaci delle Terre Nere. Dit was mijn derde reis en hopelijk komt er een vierde zal zijn. Ik denk dat ik moet gaan in het voorjaar als dat is het enige seizoen dat ik er niet geweest. Bij het uitchecken, vertelde ik Sara dat de volgende keer dat ik terugkom wil ik er met mijn man. Hallo, ik ben single.
Ik verbleef in de Fragante kamer. Het heeft een open haard, een terras, een jacuzzi, en zee / wijngaarden uitzicht. Het is een korte wandeling door lindebomen, de belangrijkste villa.
Ik hield van de kleine details, zoals deze bloemstuk.
Ik werd wakker om zonsopgangen met de geluiden van hanen, de schapen naast de deur, en de Etna.
Het kreeg een beetje koud ‘s nachts, dus ik echt waardering voor de open haard.
Ze hebben een vrij nieuw chef-kok en het eten (lunch en diner) is iets minder rustiek dan voorheen. Het is heel goed, maar het is een high-end nemen op de Siciliaanse keuken. De wijnkaart is uitgebreid en uitstekend. Het ontbijt was over punt.
Het regende het merendeel van de tijd dat ik daar was, dus geen loungen bij het zwembad (of de bar bij het zwembad) deze tijd. Ik ben blij dat het duidelijk wel een beetje de dag dat ik reed langs de kust.
Natuurlijk was het een prachtige dag de ochtend ik uitgecheckt.
Grazie mille Guido, Ada, Nujuan en Sara voor alles.
Ik heb een vaste richtingsgevoel. Daarom was ik verbijsterd door mijn Siciliaanse rijsituatie. Geen van de huur auto’s kwam met GPS, maar ik had kaarten, routebeschrijvingen uitgeprint, en Google Maps op mijn telefoon en nog steeds kreeg ik verloren. What the heck?
Mijn plan was om naar Ragusa, Modica, en dan ontmoeten Gina in Ortigia voor het diner. Sommige hoe ik nam de verkeerde afslag naar Ragusa. Het was een gelukkig toeval, want ik belandde in Scicli die was ongelooflijk.
Ik hapte naar adem toen ik dit uitzicht zag. foto’s doen het geen recht. Verbijsterend.
Vervolgens Modica.
Had een lichte blikschade. Het was niet mijn schuld en na mijn zenuwen waren frazzled. Tenminste ik was niet het besturen van een versnellingspook. Ik dacht dat Modica werd ook bedwelmen.
Duomo San Giorgio. San Giorgio is de patroonheilige van Modica.
Drie jaar geleden, toen ik probeerde om te kiezen tussen een verblijf in Modica of Ortigia, ik pakte Ortigia. Ik vond Modica, maar ik zou hebben gemist wordt door de zee en het is een stuk meer toeristisch dan Scicli. Als ik moest een kleine heuvel stad om te verblijven in het secretariaat hem zou halen.
Ortigia.
Het begon weer te gieten. Gina en ik ging naar een klein caffe voor aperitivi om het uit te wachten. De regen nooit gestopt.
Een ding dat merkte ik meteen, is hoeveel Ortigia is veranderd in een jaar! Het woord is uit. Er waren kleine tourbussen. De caffe Ik ging altijd naar de Piazza Archimede was vol met toeristen. Er zijn een aantal nieuwe winkels die souvenirs (althans de meeste van hen zijn in verband met voeding). Ik hoop dat dit is geweldig voor de lokale economie.
Zelfs in de regen, de Duomo en de piazza bewoog me.
Diner in Le Vin de L’assassin was heerlijk.
Door het tijd dat we klaar diner, de regen had geknoeid uit. Toen kreeg ik verloren tijdens het rijden door overstroomde straten. Plezier.
Ik uiteindelijk toch naar de Autostrada. Het gestopt met regenen en er was geen verkeer om middernacht. Het leven was mooi. Ik was meezingen met de radio, luid, toen plotseling de hemel open te stellen. BAKKEN regen. Ik was in de buurt van Catania en de zware regen niet stoppen totdat ik de afslag Acireale bereikt. meer overstromingen zoals ik reed op haarspeldbochten de berg op. Gelukkig, dit keer vond ik Monaci geen probleem.
Ik moet echt naar Palermo en zo veel andere plaatsen niet alleen in Sicilië, maar ook Italië in het algemeen te zien. Ik heb niet naar Puglia zijn of een groot deel van het Noorden. Echter, Sicilië houdt me roepen. Ik vind de architectuur prachtig en inspirerend. Het eten en de wijn zijn ongelooflijk. De mensen die ik heb ontmoet voelde ik me thuis.
Sicilië heeft mijn hart en mijn hoofd.
Foto’s: Me and my iPhone.
Deel dit:
Pinterest
Facebook
Twitter
Tumblr
Soortgelijk:
Zoals het laden …
Verwant
Mijn terugkeer naar SicilySeptember 8, 2015In “architectuur”
Stijlvolle eenvoud – Ziti Rigati con Pomodori / Ziti Rigati Met TomatoesDecember 2, 2013In “Italië”
Leven in Rome – Buon Rientro en een Dolce Far Niente Progress Reportseptember 1, 2014in “Italy”